Edukacja:
link - link - link - link - link - link - link - link - link - link
FAWORYZOWANIE PRZEZ DOBÓR NATURALNY
Posted on 21 lutego 2016
Sprytniejsze, faworyzowane przez dobór naturalny zwierzęta miały z kolei jeszcze sprytniejsze potomstwo, któremu jego umiejętności i przebiegłość pozwalały utrzymać się przy życiu. Proces ten jednakże stale stwarzał dla ludzkiego zwierzęcia nowe środowisko — środowisko będące jego własnym wytworem. Od momentu, gdy — na przykład — przetrwanie zwierzęcia zaczęło zależeć od mowy, dobór naturalny faworyzował te wszystkie mutacje, które powodowały jakieś usprawnienia organów mowy; jeżeli zmienną w tym procesie byłaby wyobraźnia, dobór działałby w kierunku jej rozwoju. Cechy genetyczne, które faworyzują aktywność naukową lub uczenie się przez skojarzenia, „inteligencję ogólną” czy zdolność odraczania bezpośrednich gratyfikacji w przewidywaniu przyszłych potrzeb, lub też skłonność do przestrzegania zasad, będą przedmiotem doboru naturalnego w równym stopniu, co cechy aparatu mięśniowego ułatwiające chód kroczący .Przestrzeganie zasad jest ważne: zwierzę nie tylko musiało pewne rzeczy robić, ale jednocześnie powstrzymywać się od robienia innych. Zaczynało pozbywać się swojej zależności od wątpliwej niezawodności instynktu, ale ciągle musiało w jakiś sposób rozwiązywać zadania, które za inne zwierzęta rozwiązywał instynkt.
| Leave a comment
KROK NAPRZÓD
Posted on 21 lutego 2016
Na pierwszy rzut oka nie jest to wielki krok naprzód (ostatecznie rudymenty wytwarzania narzędzi występują u szympansów), ale wskazuje, iż organizowali swoje praktyki w sposób już typowo ludzki. Pod tym względem oddalili się od reszty naczelnych równie wyraźnie, jak pod względem wyprostowanej postaci i przemieszczonego dużego palca stopy; było to konsekwencją doniosłego faktu przestawienia się z wegetarianizmu na systematyczne łowiectwo. Ich mózg stał się większy i bardziej złożony dopiero wtedy, gdy zaczęli robić rzeczy o charakterze kulturowym — ponieważ wytwarzanie narzędzi do oprawiania zdobyczy, plonu wspólnych łowów, wymagało przewidywania i planowania, złożonego systemu współdziałania i podziału pracy, który nie byłby możliwy bez istnienia dość zaawansowanej formy porozumiewania się . Rzecz jasna, zachowania kulturowe dawały przewagę w procesie doboru naturalnego, podobnie jak oczywistą przewagę daje w przypadku żółwia twarda skorupa, a żyrafy — długa szyja. Premiowane było zwierzę, które mogło nauczyć się wiele i szybko i które w konkretnych zachowaniach nie wykazywało zbyt silnej zależności od bezpośrednich instrukcji genów.
| Leave a comment
W SKŁAD ZACHOWANIA
Posted on 21 lutego 2016
Wchodzi to w skład zachowania się — tak samo, jak proces umierania. Genetyk J. Z. Young określił kiedyś śmierć jako to, „co staje się, kiedy brak już programu naprawienia programu naprawienia programu… etc. etc.” Nie trzeba się tu rozwodzić nad tym, że życie związane jest z następującymi po sobie programami, że te następujące po sobie programy zachowania się są tak samo rezultatem doboru naturalnego, jak przeciwstawny do pozostałych palców kciuk i reproduktywne różnice pomiędzy mężczyznami a kobietami.Niepowtarzalnym wynikiem działania ludzkiej struktury obwodów jest zachowanie się kulturowe, z jego bogatą treścią symboliczną, złożonymi tradycjami społecznymi i jego niegenetycznym sposobem przekazywania informacji kolejnym pokoleniom. Ale jak u zwierzęcia zwanego człowiekiem pojawiły się obwody odpowiedzialne za powstanie kultury? Wyjaśniano to dawniej tym, że z tego czy innego powodu mózg ludzki rozrósł się w takim stopniu, że stał się zdolny do wytworzenia pierwszych symboli, a następnie kultury . Dziś tego rodzaju wytłumaczenie nie wydaje się już możliwe do przyjęcia 12. Przed dwoma milionami lat nasi mał- pio-ludzcy przodkowie obdarzeni małym mózgiem — z pojemnością czaszki nie większą niż u goryla — robili rzeczy o charakterze kulturowym. Z początku wykonywali narzędzia z kości i kamienia.
| Leave a comment